lekukide
(A (que cita a LE, s.v. -kide
)),
lekukida (LE UrtVoc).
Compatriota; convecino.
Etzarate arrotz ta kanpokó, baizik sánduen lekukida.
LE (
in
BOEanm 554
).
Ene anáiak, orái yá etzaráte arrótz eta kanpoko, baizik zaráte Sanduen lekukide, ta Jangoikoaren etxékoak.
(Eph 2, 19).
LE Ong 98r (He, Dv herritar, TB hiritar, Ol, Ker errilagun, BiblE herriko kide
).
O ene Jesus óna, [...] gure lekukíde, aide, ta anáia lenbizikoa.
Ib. 138v.
Gú gaitu lekukidéak, / baitaré bere etxekóak, / bere aide ta adiskidéak / gure gizon Jangoikóak.
LE Kop 142.
Geien komun makurtzen da jendea lekukideen kostunbretara.
(350).
LE-Ir (v. tbn. (331) emengo aideak, aiskideak, leku- ta adinkideak).