naroki
1.
naharoki (SP→Dv, A).
Frecuentemente.
"
Naharoki (O), neurrigabeki. [...] Naharoki dabilt, fréqu[emm]ent"
SP.
Guk eta fariseuek barurtan digunian naroki.
Hual Mt 9, 14 (He, TB maiz, Ech aunitz aldiz, Samper, SalabBN ardura).
2.
(L, BN, S ap. Lh
; H),
naharoki (Lar→Dv, H, A).
"Abundantemente"
Lar.
"En abundancia"
A, que cita a He.
v. naroro
.
Lurreko animaliez, itsas-arrainez eta hegastinez naharoki konplitua.
ES 110.
Naharoki eta frantkoki.
Ib. 167.
Kristoren lege Sainduaren [...] arraioen isuriak naharoki hedatzen.
Ib. 124.
Baldin ekhartzen baduzue naharoki.
HeH Io 15, 8 (Dv fruitu hainitz ekhar dezazuen).
[Euskel-egunkari bat] berriez, lan benez [...] naroki ornitua.
Ldi IL 70.
Bazkari ura ain naroki (con tanta explendidez) eman zulako.
Etxde AlosT 78.