niniko
1.
(AN, L, BN-ciz, Sal ap. A
; SP),
niñiko (Lcq 31).
"
Lorearen bothea eta ninikoa
"
SP.
"1.º botón, yema de flor; 2.º (AN), embrión; 3.º (L), cáliz de la flor"
A.
Cf. VocNav: "Miñicua, embrión de una planta (Bertizarana)". v. ninika.
Hartzen eztuen loreaz, itxatxetkitzen eztenaz, botean edo ninikoan galtzen denaz, ezpaita probetxurik.
Ax 49 (V 32).
Niniko-barnên txikirik bada, / an aziko da, baldinbez.
"Repollo"
.
Or Eus 319.
Ertzeko orriak oro erori, naiz kendu, / ondoaren erditi ninikoa agertu.
"Brote"
.
Ib. 273.
Aienetan antutzen ari dira ninikoak.
"Gemmae"
.
Ibiñ
Virgil
52.
2.
(L ap. A; SP, Deen I 393),
niñiko,
ñiñiko
(Urt IV 466),
ñiñiku
(L-ain ap. A).
Pupila.
"
Begiaren ninikoa, prunelle de l'œil"
SP.
Zubek yotzen zattuztenak, yotzen ttu nere begiyatako niñikuak.
LesakSerm
254.