(
BN arc. ap. A; O VocPo , SP, Dv, H),
ohakide (
Lar,
Lh),
ohekide,
goakide (
AN-erro ap. EI
291
).
Amante.
"Concubina"
, "manceba" Lar.
Tanto Pouvreau como Duvoisin, Harriet y Azkue citan a Oihenart.
Ohaidea eder-ariaz, ezkont-idea zuhur-ariaz.
O Pr 350.
Ohaidea onhetsak eder denagati, ezkont-idea bere ontarzunagati.
Ib. 351.
Luteroren goakide urdea.
(319).
LE-Ir.
Erregek utzi zituen hamar emazteki ohaide etxearen zaintzeko.
Dv 2 Sam 15, 16 (BiblE ohaide; Ker emaztorde
).
Etzuen, harek, ohaiderik (maîtresse).
JE Bur 99.
Sortu niñuen oekide zorigabe.
'Esposo de la que nací'
.
Zait Sof 95.
Emaztea, ohakidea, no, izeba.
Arti EG
1954 (9-10), 133.
Nor ote zun ordea Engrazik adiskide ala oekide?
Etxde JJ 135.
Bere ohaide edo amorantea.
Mde Pr 178.
Ohaide berriekin ezkonta naasten zunean.
Or Aitork 228.
Reuma izeneko ohaideak, aldiz, lau seme hauek eman zizkion.
BiblE Gen 22, 24 (Dv, Ol, Bibl ohaide; Ur oelagun
).
(Uso pred.).
(Estar, etc.)yaciendo juntos.
Oekide zetzaten unean atxeman zitula.
Etxde JJ 135.