zank
1.
(Onomat. de acción brusca).
Bere xokotik Maittipi ikusi dueneko, zank galtzer du bihotza.
Ox GH
1923, 162.
Burrunbudunek, zank, trenkatu zion elhea.
GaztAlm 1934, 29 (ap. DRA
).
2.
Fijamente.
Ez ahal zen herrian bertze bat, hura bezala zank misionestari beha zagonik!
Barb Sup 5.
Bi begi beltx, jendeari begira zank landatzen zirenak.
Barb Piar I 170.