zapa-zapa
1.
"(Vc, Gc), voz onomat. que indica profusión, abundancia, marcha continua. Zapa-zapa dirua bota, echar el dinero en abundancia"
A.
Artu dirubak eskukadaka ta asten da uretara jaurtitten, zapa-zapa, plist-plast, jo-mutillak!
Otx 133s.
2.
"(V), (comer) devorando"
A.