uharka
1.
(
SP→Dv,
A).
Río.
(H).
Torrente.
2.
(Lar, H (G)),
urarka (V-ger-arr-oroz-m ap. A).
Depósito de agua.
"Arca de agua, uarka
"
Lar.
3.
(G, AN-araq),
ubarka (G-nav),
uberka (G-nav),
ugarka (Aq 533 (AN)),
urarka (A, que cita a Izt)
Ref.:
A (uarka); Ir-A (uberka); Ond Bac (ubarka); Satr CEEN 1969, 103.
Presa.
"Presa"
Aq.
"Presa pequeña en regatas"
Ond Bac.
.
Oiarzungoan ezin igo dira [izokiak] Errenteriaz gora, ur-arka goitituak arkitzen dituztelako.
Izt C 203.
Urratu ziran leize andiko iturri guztiak, eta idiki ziran zeruko uarkak.
"Cataractae"
.
Ur Gen 7, 11 (Urt tapa, Dv ur-jauzi, Ol txinbo, Ker ur-ate, Bibl, BiblE ataska).
4.
uberka
(B),
ugerka.
Ref.: A; Izeta BHizt2. Cauce, lecho de un río. "Uberka ortan negalak kantari" Izeta BHizt2.
Ibaiaren uberka bere arresiaren ondoan zegon.
Zink Crit 64n.
Bide ondoko iturria, / betiko lelo samurra / abesten, jauzika doa / uberka legartsuz zear.
TP EEs
1927, 28.
Begira zein zabal dagon Rodanoren uberka!
'Dans son lit'
.
Or Mi 117.
Urak mendietako lurra eraman ta uberkak itxirik.
NekIr 59s.
Uberkak esitzen aulako.
Onaind MEOE 719.
Ibai-uberkak / ur ariñentzat edegi zitun solas unean.
Gand Elorri 134.
Oraingo aldiotan ere ezta agortu aren iturria, ta urberrituz doa aren uberka (ibaietako be-aldea).
Zait Plat 6.
Uberka tinko ta gogorraren gainean betiko egiaren ibaia ioan doa.
Ib. 38.
Gure euskera zar-berri au esapide jori-jorienaz gaitu dedin, bere ele-uberka zabalagotuz eta bere jatorrizko urgunea ugalduz.
Gazt MusIx 7.
Guzurraren ugerkaz doa egiaren latsa.
Aurre-Apraiz Egan
1969 (4-6), 55.
5.
"
Ugarka (AN), acequia"
A (que dice tomarlo de Araquistáin, pero cf.
supra (3)).