ugaritxo
1.
(Adv.).
En buena medida, en buen número.
Jaurti ebezan kordelak eta ugaritxo etorren arraña txalupara.
Echta Jos 90.
Belaunikatzerik etzuen egin, artazi ta gora-gorak bai, ugaritxoegi noski.
A Ardi 70.
Gero ere, ugaritxo gelditu zalako [piñua], ez ta asko loditu, luzatu bai ogeita bost bat metro askok artu dituzte.
Munita 69.
2.
ugaritxu.
(Adj.). Bastante abultado.
Irabazia ugaritxua danean.
Eguzk GizAuz 33.