urbatu
1.
(V-gip),
ubatu (V)
Ref.:
A (ubatu);
Iz
ArOñ
;
Etxba Eib;
EAEL
119
.
Masa de agua detenida.
"Agua detenida"
A.
"
Urbatua, el pozo de agua"
Iz ArOñ. "Charca. Inguruan zan urbatu bat, ugaratxoz beteta, izugarrizko orrua ataratzen ebela" Etxba Eib.
.
Zelai polittak, amaibako ibarrak, d'euretan itxasualako urbatuak (lagos)
.
Akordagoitia EEs
1913, 74.
Goitik etozan urak, urbatu bakarra egiñik, gelditu egin ziran zabal-zabal.
Ker Ios 3, 16 (Dv toki batean baratu).
2.
"(V, G, AN?), ampolla que se forma en la piel"
A.
Ibilli ta ibilli, oiñak egostu yakaz, eta oinpeetan urbatuak ditu, maskuilluak.
Erkiag BatB 115s.
(V?, G? ap. A),
ubatu
(V-ger ap. A). "Codillera, tumores acuosos que salen en el codillo del ganado vacuno y lanar" A.