desarrimatu
1.
(Lar).
Apartar.
"Desarrimar"
Lar.
2.
Turbar, desconcertar, descolocar.
Ordean heien berthutea osoki da herbala [...], ta nekhe phixka batek arras desarrimatzen du.
"Déconcerte"
.
Birjin
109.
3.
(Part. en función de adj.).Desarreglado, inmoderado.
Bere-beredako amodioa da gu gerorrirentzat dugun jaidura desarrimatu hura.
"Désordonnée"
.
Birjin
175.