(
V-gip ap. Iz
ArOñ
) .
(Sust.).
Brote; embrión.
"
Erníak bota, germinar"
Iz
ArOñ
.
"
Ernétatik dakar ori, lo trae desde que brotó"
Ib.
Jazoten da, sortuta lasterreti, gorputz geijan arimia egotia, bizirik daguan artian ernia.
fB Ic III 59.
Urrengo udaberrian erne berriak botako dituzte.
NEtx Antz 135.
Erne gordina gertatzen da.
"Brote embrionario"
.
MEIG
IX 121.
(en colab. con NEtx)
Bildurtu, kristinaubak, bildurtu, erne txarreko gurarijakin. Bein jorratuten badituzu [...]. Laster aziko dira. fB Ic II 251. Ez bada baita bijotz doilorrekua, ta erne prestu ezekua bere. Ib. 178.