ezkongura
1.
(V-arr, Urt I 15),
ezkondu-gura.
Deseo de casarse.
"
Ezkonguria galanta deuko (V-arr)"
Gte Erd 139.
Ez degiozula ezkon-gurari toki geiegi eman.
AA I 599.
Ezkongurarekin itsutua dagoana.
Ib. 600.
Ezkondu gura au.
AA III 553.
Bere gaisoa zala / ezkondu-gurea.
Azc PB 251.
2.
Deseoso de casarse.
Ezkon gura baziran onelako gizonen emazteak, badue era eren utsegiteen gañean negar egiteko.
AA I 588.