onesle
1.
(SP (-tsle), Lar, A (que cita a O)),
onhetzle
,
unhesle
(S ap. Lrq).
"Amateur" SP. "Amante" Lar y A. "Qui apprécie" Lrq.
Ezen bizitze gaixtotakoek ere bere onhesleak onhesten dituzté. "Ceux qui les aiment". Lç Lc 6, 32 (He hek maitatzen dituztenak, Dv, Leon, Ol maitatzaileak). [Ipizpikuak behar dik izan] estranjerén ostatuz gogotik rezebizale, onén onhetsle, zuhur, iusto [...]. Lç Tit 1, 8 (v. tbn. Lç 1 Petr 3, 8). Gauza onhetsirik ezta onhetzlearentzat itsusirik. "Pour celui qui aime". O Pr 186. Amodio ausart zan, ta onesle-usartzi. "Amor valiente fue y valor amante". Lar Gram 391. Usteko dezu, onelako Jesusen adiskide eta onesle gutxi arkitzen dirala munduan? Mb JBDev 330.
2.
(Dv (-nh-), A).
"Aquiescente, contemporizador"
A.
3.
Bendecidor.
Zure onesleak onetsiko ditut eta zure biraolariak zapuztuko.
Ol Gen 12, 3 (Ker zu bedeinkatu zagiezanak).