ozpindu
1.
(
gral.; Urt, Lar, Añ (G), Dv, H)
Ref.:
A;
Izeta BHizt2
.
Avinagrar(se).
"
Arno hau [...] ozpindu da
"
Urt I 93.
"Avinagrar"
, "acedarse", "picarse los licores" Lar y Añ.
"
Untzi erdi hutsak arnoa ozpinduko du
"
H.
Zerengátik ardo obeák ozpin fuerteágoa itendú hozpintzenbadá.
LE Matr6 261.
Ozpintzetik begira diteke [arnoa] bi gisetara.
Gatxitegi Laborantza 132.
[Eztia] zarra baldin bada, ozpintzeko perilla du.
ErleG 61.
(Part. en función de adj.).
"
Ozpindu, acide (AN-mer)"
Bon-Ond 154.
2.
(H),
ospindu.
Amargar(se).
"(Au fig.), aigrir, s'aigrir, irriter, s'irriter"
H.
Etzaitzatela tontotzarren erausiak ozpindu.
Lar Carta a Mb 280.
Geuri arrika ta txistuka ibilli zan ospindurik.
Ag Kr 223.
Tira, ez adi ozpindu.
Ag G 303.
Piarresek, bere bengantza egarria ezin asearen miñez, oju egin zion ozpinduta.
Etxde JJ 156.
(Part. en función de adj.).Amargado, irritado.
[Euskararen] etsai ozpindu txar txoriburu puztu anitzek eztanda ler gaizto badagite ere.
Izt C 5.
Ácido, cáustico.
Noizean bein, arrañ saltzalleakaz, deadar ospindu batzuk egiten ekizana.
Ag Kr 53.
Gizon bero, bizi, ospindua.
Ag G 91.
Jesuisten erakaspenari edo sinesteer berer sistako baten emaitera loake segur bere mihi ozpinduaz.
JE Ber 71.
GAZI-OZPINDU.
Condimentar con sal y vinagre. "Bambatus, [...] gazi ozpindua" Urt III 253. v. gatzozpindu.