oztopatu
1.
(Aux. trans.).
Tropezar.
Zorigaiztokoa emen oztopatzen dena!
'Trébuche'
Or Mi 79.
Aldats berakoan, oztopa bildurrez, erne larratzari.
Or Poem 522.
(En DFrec hay 3 ejs.)
(Fig.).
Caer en el pecado, escandalizarse.
Auek, oztopa etzaitezten esan ditizuet.
"Non scandalizemini"
(Io 16, 1).
Or MB 471.
(Lç skandaliza, LE gaitzbideratu, Dv gaizbidetan eror, EvS khordoka gaizbidia gatik, Ol aurikatu, Or atzeratu, Ker gaizpiderik artu, IBe atzera egin)
2.
(Aux. trans.).
Encontrar, tropezar con.
Bidean oztopatu zitzakeanen ikusmiña eragoztearren.
TAg Uzt 100.
Kalean lenen oztopatzen zutenari.
Ib. 49.
3.
Obstaculizar, poner dificultades.
Baiña diruak oien ospea / laster du erosi. / Botok alper irabazi, / bestek oztopatzen asi.
Ayesta 86.
OZTOPA-GABE.
Que no tropieza.
On guzizko da, mihiz / oztopa bagea.
"Aquél que no tropieza con su lengua"
Or BM 116.