otzaratxo
(V-gip ap. Iz ArOñ ; Lar in Aq 1334),
otzaratxu,
otsaratxu
Dim. de otzara. v. otarretxo.
Otzaratxu bat, / otzaratxu bi, / arraina dator / portura.
Azc PB 64.
Lau aldietatik bardiñak diran otzaratxo zapalak.
Ag Kr 78.
Ipinten dabie besapean otzaratxu bat.
Ib. 61.
Triska (salto) batez igon globoak esegita eroan sumazko otsaratxura.
Alt EEs
1912, 246.
Eure otzaratxo ori mallugiz bete arte.
EEs 1928, 65.
Otzaratxu bat ogi-zati batzukaz.
Or Tormes 37.
Adabaki ta josteko tresnak eukitzeko otxaratxoa.
Urkia EEs
1930, 26 (sic, con -tx-; si no se trata de una forma con palat. expresiva, tal vez errata por otz-: cf. ib. 26 otzara, ogi-otzara, esku-otzara, etc.).
Otzaratxua buruan erabillela.
Bilbao IpuiB 35.
Otzaratxu bat eskegi dau soka mee batetik.
Erkiag BatB 121.
OTZARATXO BAT BETE.
Contenido de un pequeño cesto.
Mutiko bat dator baserri batetik, otzaratxo bat bete sagarrekin.
Alzola Atalak 69.