pailarda
1.
(
-ll- BN ap. A, que cita a Lç).
Prostituta.
Publikanoak eta paillardák aitzinzen zaizkizuela Iainkoaren resumara.
"Paillardes"
.
Lç Mt 21, 31 (He emazte galdu, TB bizi gaistoko emazte, Ur emakume galdu, Dv lilitxo, Ip neska-tzar, Ol, Leon, Or, Ker, IBk emagaldu, Arriand bideme, IBk emalohi).
Rahab paillardá.
Lç He 11, 31.
Ikusi izan ditutzun urak, zeiñetan baidago jarria emasteki paillarda hura.
He Apoc 17, 15.
2.
"(B), gallarda"
A.