oharka
(V-ger-ple-arr-m ap. A; -ea det., Lar),
uarka (V ap. A
).
Armazón de la cama.
"Cama, cuja"
Lar.
"Catre (de oe + arka)"
A.
"Emen [Uerkan] uarka esaten dautsagu oiaren azpiko kutxari"
Ormetxe EEs 1922, 210.
v. ohazur.
Eztozu ikusiko ez uarkarik, ez etzun-toki jaso ta adardunik.
Mg PAb 129.
Oarkeak grakada ozena egin dau.
Erkiag BatB 109.
Ez buruko ez lastamarraga, ez izara ez oarka, dana bardiña.
Ib. 114.
OHARKA-BARREN.
Faldon(es) de la cama.
Oiaren inguru eukan egoaneko sua; eta oarka-barrenak garraren urre-samar eukazan.
Erkiag BatB 12.