odoldun
1.
(c. sg. A; Dv).
"Quien tiene sangre"
A.
2.
"(c.), vivo de carácter"
A.
Nok gura eukean idisko gazte odoldun baten adarkadarik artu, gorputzaren erregalu guri antzean?
Erkiag BatB 53.
(Dv→A).
"Sensible à l'affront"
Dv.
3.
Vigoroso.
Txit nabarmenak izaten dira / emen gizon odoldunak.
Uzt Sas 230.