oholtzar
1.
oltzar (B ap. Izeta BHizt2
; Lar, Añ, H (V, G), A).
"Tablón"
Lar, Añ.
Au da, tabernakuloa, eta bere teillatua eta estalkia, eraztunak eta oltzarrak agakin estakak eta ondoak.
Ur Ex 35, 11.
Oltzar batzuz egindako kamaña koxkor bat nabaitu aal izan zun.
Etxde AlosT 53.
2.
"
Oltzar (B), tabla vieja"
A.