otaka
1.
(V-oroz, AN, Sal, R; Aq (AN); -th- L, BN, S),
ottaka (A Apend)
Ref.:
Bon-Ond 147; VocPir 582; A; Lh (othaka); X. Kintana Iker 10 (1997), 158; ZarHizt
.
"Árgoma"
Aq 648 y A.
"Aulaga"
Aq 1016.
"Ajonc, genêt épineux"
VocPir
582.
Cf. VocNav: "Aulaga u ollaga (valle de Odieta)".
Otakak obroena du ogei urteren bizia.
Mdg 131.
2.
"Palo de árgoma"
Iz
ArOñ
.