otin
1.
(G-bet ap. A
; Lar, VocCB
.(s.v. gorroto)→Dv).
"Tema, oposición contra alguno"
, "rencor" Lar.
"Odio, rencor"
A.
Modu oek adirazten due zure barrunbean daukazun erra edo otin gaiztoa.
AA II 446.
Igui, gorroto, otiñ baziñuz.
Ayerb EEs
1912, 155.
Otiña ugalduz doa, oneriztea aanzten.
Gazt MusIx 135.
2.
(
G, AN-5vill, L-ain, B ap. A
; VocB
).
"Revenimiento de la comida, repetición de su gusto"
A.
"
Hotina, ructus, regüeldo, rot"
Sb-Urq.
Regusto, rastro (fig.).
Beste kopla edo ume-kanta oni ere berdin dario Erdi Aroko Errege Jaunaren Jauregiko oitura baten otin eta usaia.
Lek SClar 114.
Ideia orien kutsua ta otina artzen duten ezkero [emengo zer guziak]
.
Zait Plat 39.
3.
"Hipo"
Lar.
"
Hotin, hipo (Darric)"
DRA
.
v. zotin.