otoizbide
1.
otoitz-bide.
Modo de orar; medio de orar.
Eman digu [...] otoitz-bidea ere, eta otoitz-bide beretik izan ditzakegu [sic] [...] bear dugun lagunz guzia.
Mb IArg I 310.
Badira [giza-itxura] ontatik otoizbide egokia artzen dutenak.
Or QA 157.
Auxe izango da, zorionean eta zoritxarrean, bere otoitz-biderik bikaiñena: alkar izketa gozoa, barrukoa
.
Onaind STeresa 48.
2.
Senda de la oración, práctica de la oración.
Bere aita izango da ain zuzen, Teresa ostera be otoitz bidera ekarriko dauana.
Onaind STeresa 53.