otoiztoki
(-th- SP (sin trad.)→Dv, A),
otoitztoki (-th- Urt II 389).
Oratorio, lugar de oración.
"Asceteria, [...] othoitztokiak
"
Urt II 389.
Bata baitzegoen othoitztokiko alde batetik eta bertzea bertzetik.
SP Phil 403 (Echve Dev 454 oratorio).
Hiri ta herri horiek guzietan, badire othoiztokiak eta ikhastegiak.
Prop 1897, 258.