otron
Etim. De ot- (<ogi-) + oron (< oren), litm. 'hora del pan'.
(Ae, Sal)
Ref.:
A;
Echaide Nav 162;
CEEN
1971, 346
.
"Comida, cualquiera que sea, almuerzo, comida, cena. Otronean ezin jan ta artetan bai
"
A.
v. oturuntza.
Eztugularik egiten solo otron bat edo baskari bat egunian.
(Oronz, s. XVIII).
BOEsal
179.
Goizeko lenbiziko otrona.
TGarral EEs
1918, 122.