ojalatero
1.
(
V-gip; h- V-gip)
Ref.:
Etxba Eib (ojalaterua, hojalaterua);
Elexp Berg
.
"Hojalatero. Txantxiku ojalaterua, aurrezkurako beti prest
"
Etxba Eib. "Arraiñtegi kaleko Txantxiku, hojalaterua, ez ojalaterua" Ib.
Errementari, ojalatero / ta igeltsero jendiak.
(1893).
RAzk Auspoa
286, 266.
"Fontanero. Ojalateruai diar ein bia jako tubuak jarixua dauka ta
"
Elexp Berg.
.
Ojalatero onak zirala / ta jarri ziran sozio [...] / Ainbeste urte kaiñu-zulotan / badira gero urtiak!
Zendoia Auspoa
295, 31.
2.
"
Ojalatero, durante la primera guerra civil, los combatientes carlistas llamaban ojalateros a los cortesanos de don Carlos que, lejos del combate, pronunciaban muy a menudo: 'Ojalá ganen', 'Ojalá ataquen y ganemos'. [...] en la segunda guerra civil, [...] la aplicaban los carlistas, no sólo a los emboscados, sino a los combatientes cuando estaban de permiso o apartados del frente"
VocNav
.
Cf. oxala.
Zeñek esango eta oriyek / guri ojalateruak! / Zori gaiztoko maskara dauken / Burgosko pasteleruak!
(1895).
R. Azcarate Auspoa
286, 73.
Zer ziran "ojalatero" oiek? Beti "ojala" ta "ojala" ari ziran, irabaziko al diagu, baño alperkeri goxoan egon. [...] Santa Cruzek etzun ordea nai ondoan alperrik eta ojalaterorik.
Or SCruz 68.
Alperkeri goxoan zeuden karlista "ojalatero" aiengatik nai zutena egiten zuten liberalak: ez Santa Cruzekin.
Ib. 11s.