I .
(Sust.).
1.
(G, AN-egüés-ilzarb-olza, Ae, Sal, R; Ht VocGr 416, Aq 811 (G)),
panpanu
Ref.:
Bon-Ond 148;
VocPir
633;
A
.
Pámpano.
"Rejeton"
Ht VocGr.
.
Azeriak jan daruez mastietako lenengo morgota edo panpanubak.
CrIc 96.
Ausitzen ta galtzen dituzte [basaurdeak] panpanu edo morgotatxoak, nondik etorri bear zuten mordoak.
Mg CC 234.
Géro ain bérde edér pánpanos, zarmendus, óstos, lores ta mátses.
LE Doc 126.
Bako ardao-gina ondreetako gizonak eta emakumiak maats mordotz, ta panpanuz jantzita, ordituta ibilten zirian dantzan.
fB Olg 142.
2.
"
Pánpano bat, una bolita seca de madera, como canica, que se produce en las ramitas de los robles"
Iz ArOñ.
.
3.
"Clase de alubia"
Asp Leiz.
4.
Plátano (árbol).
Azoka-plazan panpano aiek / gaur ez dirade ageri.
AZink 75.
Panpanua edo platanua.
Ostolaiz 117.
Ni pentsatzen egoten naiz, baserri-atarietan ikusten ditudanean panpano oriek.
Ib. 118.
II .
(Adj.).
"Hermoso, lozano, tratándose de productos del campo. Gauzia ola fresko ero mardo datorrenian, panpanua. Artua be igual, ero letxugia ero, oso mardo datorrenian, panpanua dator, ero dago
"
Elexp Berg.
.