panpa
1.
(
Hb,
Dv,
H (+ ph-)),
banba (
S),
banpa (
Hb)
Ref.:
Lh (banba);
Lrq (banba)
.
Golpe.
"Coup (fam.). Panpak ematea, donner des coups"
Dv.
"
Panpa ederrak harturik dago
"
H.
"
Banba (S-saug), coup en général (onomat.) [...]. Coup de porte, de fenêtre heurtée par le vent"
Lh.
"Coup en général"
Lrq.
Panpa eman bezote bere bulharreri.
Hb Esk 204.
Hatzeman dezagun eta esteka! Zer panpak behar dituen!
Prop 1889, 129.
Atzo lehenak ukhan baititu panpak, egun zokokoaren aldia da.
EGAlm 1903, 42.
Panpak behar dituk, oherat baino lehen!
Barb Sup 95.
Bardin airos doazi kantuak ahotik, / "panpen" ondotik! / Jozak, nere mailua, jozak hor gogotik.
Ox 168.
"Il se dit d'une chute avec bruit. Zer phanpa egin duena!
"
H.
"(S), palpitación del corazón"
A.
2.
(Hb, H (+ ph-)),
banpa (Hb).
Ruido.
"Coup de fusil, de canon"
Hb.
"Bruit, son sourd qui résulte d'un coup, d'un choc"
H.
3.
(T-L),
banba.
(Onomat. del ruido de una caída).
"Pan"
T-L.
Aserratzen dituk bi, zast, labaiña ta... gizona panpa, illa lurrera.
Iñarra Ezale
1897, 301a.
Hortan gure fraideak, banba! botatzen du bere zaku alimalea xendra erdi-erdian.
GAlm 1955, 43.
(Onomat. de un disparo).
Dudarik gabe harma har eta banba!
Herr 30-10-1958, 4.
4.
(Vb.).
"(B, Sal, S, R), pegar (voc. puer.)"
A.
PANPA-PANPA.
a)
(Onomat. de golpes repetidos).
Lurrari beha, begitartea zurpheildua, bihotza panpa panpa. EskLAlm 1898, 6. Eta berehala hasten zen panpa, panpa, mailu ukaldika ungidiaren gainean. Zub 26.
b)
"(L, BN, S), à grand pas. Panpa-panpa heldu zen, il arrivait à grands pas sonores" Lh.
PANPA-ZALAPARTAN.
Latiendo con fuerza.
Eta Piarresek, lurrari itzatua, ezin igituz, bihotz panpa-zalapartan, ihardesten du botz mehe batekin.
Zub Egan
1957 (1-2), 50.