ostatuzale
(R-uzt ap. A, s.v. bazkaltan
).
Posadero, mesonero.
"
Bazkaltan gindauden artean ostatuzalea berbermaian ereinztan beizagon, gano txikireki xan gunien (R-uzt), porque la posadera estaba peinándose [...]"
A (s.v. bazkaltan).
Ostatu ontan dagon / ostatuzalia, / lapur gezurtiya da / ta lotsagabia.
Sor AuOst 102 (70 ostatuzallia).
Pobriaren libertadia diruz ezta pagatutzen. Bedeinkatu zuan Jaungoikuak Kotolai ikazkiñaren etxia ostatu-zaliagatik.
Bv AsL 126.