oiez
1.
(V-ger-ple-m ap. A
).
"Regularmente, probablemente. Gaur ilgo da oiez, hoy morirá probablemente"
A.
Ba-dakixu, oiez, zu ta bijon artian dogun egijunea.
Otx 28.
Nire lepotik barre egin gura zatoz, oiez. Zuaz ortik!
Ib. 23.
Zer da artzeko gertu zagozana; osakaia, oiez?
Ib. 85.
Arri-ondoko egunek, oiez, / badakarte euri naiz gandu.
Or Eus 343.
Arean, gizakume guziak baño maitagarriago dugun Oreste orren xakia ikusten nula, oiez.
Zait Sof 35.
2.
(Usado en forma negativa al final de una frase, pidiendo la confirmación de lo que se asevera).
v. EZ DA?, EZ DA HALA?
Aufa! Au da poza! Ondo gabiltz gaur, oiez? --Osasun-apur bat bayaukaguk, Jainkoari eskerrak.
Zam Firi 104.
--Kontzejal karlistea dok, oiez? --Bai, jauna.
Ib. 183.