ohigaitz
(H (+ oi-)),
oikaitz (H).
"1. qui est difficile à accoutumer, habituer à, qui difficilement s'accoutume, s'habitue à. Haiñ oikaitz zera lanera, nola txakurra makillara, .; 2. difficile à s'acclimater, à se faire aux gens, aux lieux. Nola diteke izan ohigaitz etxe eta herri atsegin haukietan?, [...]"
H.
Cf. ohikaiztu.