otsotzar
Aum.
de otso.
Geren pasioneen otsotzar guziak aien-garaitzeko bear dugun lagunz guzia.
Mb IArg I 310.
Darakutso argiak / sasiaren osteitik / otso tzar salobrea.
Zav Fab,
RIEV 1909, 33.
Otsotzar gaitzgilleak [...] ardi jabeak nai baino geiago agertzen dira.
Izt C 194.
Ikusi zuen nola goitik bera otsotzar izugarri bat aoan ardiarekin bereganonz zetorkion.
Arr GB 63.
Denbora berean amiltzen zaio Luz gaixoari otsotzar bat estutzen duen gosea asetzeko.
Otag EE
1882c, 511.