ostutze
(Lar, Añ (V, G)),
ostute (Añ (V, G), H (s.v. oste)).
Robo, hurto.
"Hurto"
Lar.
"Rapto de mujer"
Lar, Añ.
"Robo"
Añ.
Au ezta bestetako espada konponzeko gauza batzuk txarto eruanak, ostute edo beste moduteko txarkerije batzuk.
ZBulda 56.
Ekusten dira ostutze modu asko, konfesioak konfesio gañean, ta restituzio guziz gutxi.
Mg CC 175.
Gogoratu iatazan gutarrak euskaldunai egindako lur-ostute ta beste dongakeriak.
Ag AL 44.
[Artuten] bada isilean eta ezkutuan, deituten jako ostutea, eta jaubearen aurrean eta indarrez egin ezkero, deritxo arrapakeria.
Itz Azald 105.
v. tbn.
Ostute: Astar II 163.