Etim. De lat. pessica (< persica).
(
G-azp-to-bet, AN-gip; Lar, Añ, Lcq 76, H; <muis-> Lar, Añ y H),
muixika (
H),
muxilka (
G-azp-goi),
musika (
Lar,
H)
Ref.:
A (
musika, muxilka
);
EAEL
400n
.
Melocotón. "Muxika quere decir frisco" Gar Ilustr (ap. RIEV 1908, 547). "En la provincia de Guipúzcoa se conserva este antiguo vascuence llamando a esta fruta [albérchiga o durazno] muxikaak" IC III 54. "Melocotón [...] <muisica>, <muxica>" Lar. "Orejones, lonjas secas de melocotón, musiken puska agorrak" Lar. v. mertxika.
Madaria ta Muxika, [biak] frutu on bi dira.
IC I 101 (refiriéndose a los linajes de ese nombre).
Udare, muixika, piku, mizpira eta osterontzeko garauak ere.
Izt C 154.
Sagarrak, udariak, muxikak edo zerbait orlako degunean.
Bil 159.
Udare urtsuak, muxikak.
Satarka EEs
1925, 194.
Muxikarik elduena.
Anab Don 119.
(G-goi-bet, AN-5vill-larr ap. EAEL
401
; Lar).
Melocotonero.
"Melocotón, árbol y fruta"
Lar.
Aitzondo ezadetsu oetan arkitu izan zituen ugari, izakiak doaindurik berenez ematen dituzten garau eder gozoakin ondo janzitako gerixa, aran, udare, txermen, muixika, albertxigu, sagar.
Izt C 2.
Muxikak, berriz, ez dik ematen; bereala, gaitzak jota, zugaitza bera ere igartu egiten baita.
Ataño
TxanKan
92.
ARDO-MUXIKA.
Tipo de melocotón.
Bai inguruko gerezi, udare, ardo-muxika ta marrubi-sallen berri ere, banekiken ongi.
Ataño
TxanKan
67.
MUXIKA-ARBOLA (AN-5vill ap. EAEL
401
).
Melocotonero.
Muxika-arbolak.
Salav 31.