1.
(V; Añ).
Burlándose.
"Burlar [...] burlazar egon, barre egin
"
Añ.
"Tomando el pelo (Vc)"
A Apend.
Konfesiñorik bekatura; bekaturik konfesiñora, betiko inguruan: au da burlazar ibiltea.
Añ
LoraS
156.
Proximuari burlazar edo siñuka daguana.
Astar I XXX.
2.
+
burlezar
(V-ger).
Siendo objeto de burla.
"
Burlezar, ser objeto de mofa"
Ort Voc.
.
Burlazar zarabiltze; birao ta berba astunak esaten deutsuez.
Añ
NekeA
230.
Ez egizu burlazar erabilli Jangoiko andi miragarria.
Añ
MisE
235.
Soñeko zuri bategaz burlazar yantzirik.
Añ
EL2
219.
Eran zuek pe, Kosepa. --Bai, burlezar ibiltxeko gero. --Eran; ez kasurik ein orreri.
Ort Oroig 127.
BURLAZAR EGIN
(Añ). Burlarse. "Mofar, barre egin, burlazar egin" Añ.
Burlezar egitearren aren paretik aurrerantz joan barri zala.
Erkiag BatB 45.
BURLAZARREAN.
Burlándose. v. BURLAN.
Txanponak ikusi ta ikertu, banan banan kontau, eta sakelera zituan. Ezpanak estutu, sudur-puntea graziaz okertu, eta eskuak burlezarrean igurtziaz: --Biar arte!
Erkiag BatB 33.