1.
"(BN, S), écimer, récolter pour fourrage les cîmes du blé d'inde"
H.
"Émonder"
Foix.
2.
"(BN-baig, S), montar"
A.
3.
Sobrevenir, caer encima.
Gainkatu zitzaizkien ekaitz askatuak.
Loram 143.
4.
Montar, cubrir (el macho a la hembra).
Hasten da behin behia urrindaka, nahiz lagunak gainkatu.
Egunaria 25-8-1961 (ap. DRA
).
[Zaldi-guraso ori] zaarregi baita otzegia ere da Venusen lanetarako [...]: eta noizbait, gainkatzera iristen baldin bada ere, lastozko sua irudi gartsu baña indar gabe, alperrik oldartzen da.
Ibiñ
Virgil
96.
ELKAR-GAINKATU.
Montar(se) unos sobre otros. "Agerare [...] elkhargainkátu" Urt I 428. "Accumulare" Ib. 87.
[Odei zuriak] alkar gainkatuz, adarkatuz eta bultzakatuz [...] zerupe dana artillez estali zuten.
TAg Uzt 107.
EZIN GAINKATUZKO
(El animal) incapacitado para cubrir a la hembra.
Antzu, urgun, ortzik bageko, ezin gainkatuzko aari, elbarri, adarrak eta ederra galduak.
'Qui ont été vaincus aux combats d'amour'
.
Or Mi 42.