ikasgabe
1.
(V, G, AN ap. A
),
ikasigabe (-kh- Urt II 71, Dv),
ikasbaga (V ap. A
) .
(Adj.).
Ignorante.
Anderetxo ikasigabeak.
TAg Uzt 7.
Aiek ederki ikasirik ere ba ziteken ontan ikasgabe.
Or Aitork 107.
2.
(V, G, AN ap. A
) .
(Adv.).
Sin aprender.
IKASGABEKO.
No aprendido.
Esna nazate egaztitxoen / ikasgabeko kantotsak.
Otag CancB
III 331.