inguratzaile
1.
(
Lar (-tzalle),
Dv,
H (+ -tzalle)),
ingurazale (
ingüa- S ap. Lrq
),
enguazale (
S ap. Lrq
).
"Galilea, ingurazalea
"
Lç Decl Mm 4r.
"Cercador"
Lar.
"Qui enveloppe, qui entoure, qui est autour. Soroaren esiz inguratzalleak
"
H.
"
Engüazale, ingüazale, qui tourne"
Lrq (s.v. ingürü).
Badakigu, egia, hizkuntzaren muga oro-inguratzaileak mundu osoarenak direla.
MEIG IV 114.
"
Gutun hunen inguratzalleak antze guti zuen, celui qui a enveloppé cette lettre avait peu d'addrese"
H.
2.
"Circitor, ingúralaria, inguratzáillea
"
Urt V 49.
"Celui qui fait le tour"
Dv.
DISKO-INGURATZAILE.
Tocadiscos, gramófono.
Aspaldiko goizaldi hartan biek elkarrekin entzun zuten Schuberten sinfonia disko-inguratzailean iragan erazi zuen berriro.
Mde HaurB 97.