liso
1.
(V-gip ap. Elexp Berg
; Lar, H, VocB
),
lisa (H),
lis (S ap. Lrq
; Chaho).
Liso.
Ezpela da arbola guziuetarik fuertena eta lisoena.
Mdg 131.
2.
(V-gip),
lixo (V-gip)
Ref.:
Etxba Eib (lixua);
Elexp Berg
.
"Liso, sencillo, llano. Soñeku lixo lixua erabiltzen dau beti
"
Etxba Eib.
3.
lisu.
Fino, delgado.
Gorputz ori balitza / neretzat osua! / Goia galanta dozu, / barrena lisua.
FEtxeb 155.
Zelako lisu dozu / zuk zeure garria!
Ib. 158.
LISO EGIN.
Alisar, allanar.
Pareta hori madrigaz eta thaulaz ere liso eginik.
Zby RIEV
1908, 86.
LISO-LISO.
"Lis lisa, tout lisse, absolument lisse" H. "Liso-liso laga dau pareta" Elexp Berg.
LISO-LISOA,
LIS-LISA.
Francamente. "Erran zerautan lis lisa" H.