iztupa
Etim. Del lat. stuppa .
(H),
istupa (B, BN-ad; Ht VocGr, Lar Sup, H),
ixtupa (BN; SP, Urt III 413, VocBN
, Dv, H),
eztupa,
uxtupa (üxtüpa Foix),
uztupa (S, R-is; Gèze, Alth in Lander RIEV 1911, 597, Foix)
Ref.:
A (istupa);
Lh (üztüpa);
EI
385;
ContR
522;
Iz R 313
.
Estopa.
"Étoupe"
Gèze, Foix.
v. amuko, arkola.
Zeren gizona eta emaztea sua eta istupa bezala baitira.
Ax 400 (V 261; v. tbn. 418 (V 271)).
Uzkia iztupaz duiana, suiaren beldur.
Saug 167.
Ez eztupa itxindien aldean, ez neskatoxea motil gazteen artean.
Or
Pr
158.
Ezko gutti batez gantzutu ixtupatik du argia.
Gç 29.
Hainitz luzatu gabe bazuan berria, / brankaren azpitikan zela ithurria, / halaber orain bazela aborreko aldean / istupak utzia beso bat hartzean.
BertsZB 104.
Haren aldean, linho eta sedak iztupa dire.
Hb Egia 132.
Istupasko ari batetik.
LE Prog 108.
Istupa amoka bezala moldatua [norbait hura]
.
Elsb Fram 165.
Erhi luze batzuetan ixtup'itzulirik.
Barb Sup 186.
Napar apaizak iputz iztupez, ta iputz apaizak napar iztupez atorra.
(AN-larr).
Inza Eusk
1926 (3-4), 6 ('siempre se busca lo del vecino como mejor').
Iztupa piztuak garretan iresten zituen.
Zub 112.
Xamar üztüpa berria.
GH 1930, 418.
Iztupez suur-mizpil mugikorra lotzen dio.
Or Eus 136.
Ez ezar ixtupa itxindien aldean, ez-eta neskatxa muthilen artean.
Zerb GH
1936, 223.
Balearesko ixtupazko abaillari.
Ibiñ
Virgil
76.
Ez da behar ixtupa suari hurbildu.
EZBB I 108.
IZTUPA-FUSULA.
"Üstüpa-füsüla (S-saug), besace du pauvre" Lh.
IZTUPA-IRULE
(ixtupirule Hb). "Fileuse d'étoupe" Hb.
IZTUPA-SU.
Fuego de estopa.
Orra nola akabatu den ala nola istupa-sua ta txintxain soñua.
(274).
LE-Ir.