I .
(Adj.).
1.
(H; -nz- Lar, Añ).
"Oíble"
Lar, Añ.
Aginduten deutso Andonik, abots argi ta entzungarriz.
Belaus Andoni 13.
Itza; beraz, zerbait entzungarri, ta batez ere belarriari dagokiona.
Or QA 125.
Zugaztian emakume aotsa entzungarri egin zan.
Erkiag BatB 82.
2.
+
entzugarri.
Digno de oírse.
v. ENTZUTEKO.
Alboka entzungarria, / Zoli zolia.
AB AmaE 369.
Egiteko entzungarri bat egin bear zan.
Ag AL 123.
Berak entzugarrien eritxozenetarik [ames] bat.
Alt EEs
1912, 243.
Arrigarri ta entzungarrijak dira ixan [aurrerapenak]
.
Kk Ab I 20.
Entzungarria zan mutillaren itzjario parregarria.
TAg Uzt 222.
Zer areago litzakit ikusgarri, edo maitagarri? edota zer entzungarri litzakit elaide-nabasiarengandik atsegiñez, adiskideok?
Zait Sof 95.
Sinfoniak oro baino entzungarriago.
Mde HaurB 51.
Abesti zoli entzungarriez.
Erkiag Arran 149.
Meza nagusiak ikusgarriak edo entzungarriak izaten ziran.
Etxabu Kontu 50.
v. tbn. Enb 162.
Zure nekea oraintxe da emakorra; zure negarra oneskarria, zure asperenak entzungarriak.Ol Imit I 24, 1 (SP entzutekoak).