1.
(V-arr-oroz ap. A; Añ (V)).
Quizás.
"Acaso"
, "quizá", "tal vez" Añ.
Cf. A: "Quizás, según se dice. Ameneko, significando 'quizás', se usa en V-arr-oroz por cosas pasadas; por las futuras, se usa menturaz", observación que no se corresponde al menos con la práctica de Añibarro.
Bearbada, galtzen dozun ordu ori, izan leiteke azkenengo ordua: eta ameneko, ordu onek ondo emonik segurutu leizu Zerua.
Añ
EL1
23.
Kontu, diñot, zuek, bekatuzko okasiño galgarrietan buruz sarturik zagozanok; ta ameneko sarriturik Sakramentu Santuak, debotoen paper polita egin oi dozuenok.
Añ
LoraS
31.
Baña nos artean? Ah! auxe ameneko izango da gerorengo urtea.
Ib. 13.
Ezkerretara egongo dira gaisto oker deungaak, eta ameneko nik nire erruz galdu eta nigaz nastean bekatu egin ebeenak.
Añ
EL2
52.
Gure pekatuak edertuteko, eta ameneko (bear bada) ezer eztireala geure buruari ta bestiai iruditeko.
Zav Serm I 64.
Ameneko usteko dozu au lar esatea dala.
Ib. 64.
2.
"(V-ple-arr-oroz), en seguida, al instante"
A.
Guzurrezko apaltasun orrek bere aidan edo ameneko edo berealaxe ezereztuko dira.
A Ezale
1898, 4a.
3.
"Aup" deadar egin eban Peruk [...]. --Aiko (ona emen) Peru Zeberio, esan eban Peru ikusitakoan. Ameneko (ona emen) Mari neure lobatxoa bere. Orra polito. Zer dakazue? A Ezale 1897, 19b.
AMENEKO-AMENEKO
(Forma con reduplicación intens.). Tal vez.
Beste baztuk berba ero, gangar eta ganora bakoak esaten dituezala, baita ameneko ameneko, loi eta zikiñak bere.
Zav Serm II 103.