1.
(V-gip, -ph- S),
apalgune (R)
Ref.:
A (apalgune); Lrq /aphalüne/; Etxba Eib (apalunia).
Hondonada; abolladura.
"Trecho de depresión de un terreno, lugar profundo"
A.
"Bas-fond"
Lrq.
"Porción o parte rebajada de una cosa. Burpill onek apalunia dau eta salto eraitzen detsa burdixari
"
Etxba Eib.
.
Itzailka nindoalarik aphalüne batera, / begien aitziniala agertzen zait, / lüzaz ixil egonez mintzoa galdü zian bat.
Ip Dante (ap. DRA).
Gain-behera xut luzesko baten zolan gelditzen gira zankez. Apalgune hau ilhun-beltz legoke.
JE Ber 95.
2.
"
Aphalgunea edo humiltasuna
"
H (que cita un ej. de aphalgura (q.
v) de Duhalde). Cf. apalesgune.