(
AN ap. A Morf 649
) .
(Intens. de berori; pronominal).
Ese mismo.
Yesusekin ere berorixe gertatzen da orain.
Ir YKBiz 79.
Zergariak ere ez al dute berorixe egiten?
Ib. 126.
Maite aunagu, Malentxo, ta ire gauzak arretaz begiratu ta zaitzea zegokigun. Berorrexegatik, orrelako baimena zoro eman baño len, gurasoak arduraz aztertu bear dizkiñae gorabera guztiak.
TAg Uzt 126.
--Baldinza oiek [...] Idazkari Nagusiaren aurrean egiztu bearko dira. Baimena berorretxek emango bait-du.
EAEg 28-5-1937, 1716.
Egun on, gazte! Ardaoa dakarstak ala? --Berorixe, Bixente.
Bilbao IpuiB 160.
Berorixe, irakurleok, berorixe!
Ib. 125.
Quevedok eman zitun lenbizi argitara, akaztun ordea; berorixe gerta izan zitzaien gerozko beste argitaraldi askoei.
Gazt MusIx 73.
(Tras demostrativo de segundo grado).
Orretxek du esku bere gain, eta zuzen asmatzen duenarentzako, edonon orixe berorixe duzu zuzenbidezkoa, indartsuari dagokiona, alegia.
Zait Plat 130.
(Tras sust.).
Galde berorixe egin zioten Yoanen ikasleak ere.
Ir YKBiz 93.
(Tras sust. det.).
Ese mismo, en persona.
Jaungoikoa berorixe etzaigu agiri, baña bai berak ez beste iñork egin eztezazken arrigarri naiko.
Inza Azalp 30s.