(
PMuj),
dendun (
V-m ap. A
).
Equilibrio, estabilidad.
"
Dendun baten dago, está en cierto equilibrio. Se dice de un enfermo que ni mejora ni empeora"
A.
Zt (comunicación personal) afirma que significa exactamente "crisis". v. tentu.
Poesi iatorra, gain gainekoa, oro dendu, gartxu, osasun.
"Toda equilibrio"
.
Or BM 24.
Bare bare gelditu yakon barrena, ekuruz bete, denduz josia.
Erkiag Arran 193.
Arako ekiñaldi, oiñen joko, dendu ta gorputzaren zaltasuna...!
Erkiag BatB 186.
Muga orretan [ogei urte inguruan] dendunez ta zentzun ikutuz beteko dau.
Ib. 153.
Dendunik izango ote duzu iñoiz?
Ibiñ
Virgil
63.
Ez naiz ari zeruko zabaldiak edo izarren tartea neurtzen, ez lurraren dendua billatzen.
"Terrae libramenta."
Or Aitork 264.
DENDUNEAN.
En equilibrio.
Aztakiña beti dendunian eukittian, naiz landerrentzat dala naiz aberatsentzat ixan.
Otx 100.
Aparece tbn. como glosa de orekan en Zait Plat 15.
DENDUNEAN IPINI
(imiñi Otx Voc). Sopesar. "Poner (la báscula) en el fiel, litm.: poner en balanza" Otx Voc.
Neskatillearen attak, oneik eta areik dendunian imiñirik, [...] egiña egin esango leuke ta egiñikua ontzat artu.
Otx 77.