1.
(V-m ap. A Apend
; Lar, H),
epakera (Lar),
ebakiera.
Corte, acción de cortar; forma de cortar.
"Cortamiento"
Lar.
"Disecación, disección"
Ib.
"
Ebaminean ondo beterik dago garia, baina ebakera (corte) ona dauko
"
A Apend (en EY III 266 maminean por ebaminean).
v. ebaketa.
Uzten dubela errematantearen ereziyora [...] egurren ebakiera.
(1850).
AZTH
393.
2.
Composición.
Novela bezain atsegiñez irakurri ditezke: gaia yakingarri baitute, ta ebakera berriz gain-gañekoa.
Ldi Y
1933, 84.
3.
(BeraLzM).
Pronunciación.
Badugu, beraz, mintzoa, hotsen ebakera, alde batetik, eta izkribuzkoen grafia, bestetik.
MEIG VII 175.
Bloke trinko hori eratzen dute [aditzak eta fokutzat hautatua izan den osagaiak], ebakeraren aldetik ere ezin-puskatuzko dena.
MEIG VI 165.
Bertsoak badu zer-ikusirik, inolaz ere, esaldien ebakerarekin.
Ib. 142.