(Ae, R-uzt; Urt, VP),
etxagain
(AN-erro),
etxein
(G-nav, Ae),
etxain
(G-nav),
etsegain
(R). Ref.: A (etsegain); AEF 1926, 13; Iz Als (etxeina); ContR 532; CEEN 1971, 333.
Tejado; parte superior de la casa. "Cacumen domus" Urt III 441. "Etxegañeko pasea-tokia, galería" VP 28v. "Etxegain, azotea" Ker en el voc. final. v. etxagoi, teilatu.
Tr. Documentado al Norte Leiçarraga, su frecuencia aumenta en autores meridionales cultos del s. XX. Sólo incluimos ejs. que no aparecen en casos locales en singular.
Ager zezaten Iesus zen etxe gaina, eta hura zulhaturik, erauts zezaten paralitikoa zetzan ohea.
"
Le toit"
.
Lç Mc 2, 4 (IBe etxe gaina; He estalki, TB, IBk teilatu, Dv hegaztegi; v. tbn. Lç Mt 24, 17 y Lc 12, 3).
Orai beharrirat erraten zaitzuena predika zazue etxe gaiñetan.
He Mt 8, 27.
Etxe gañetan ondo lotu barik egozan tella zarrak.
Ag Kr 12.
Jausiko da etxegain edo tellatua.
Garbiz EEs
1929, 103.
Etxegaina itzalpetzen duten zugatzak.
Or Mi 5.
Etxe-gaiñetan ederrago biziaren kê-mordoa.
Ldi UO 17.
Etxe barnean belarrira esan duzuena etxe gañetatik oiuka adieraziko da.
Ir YKBiz 277.
Nagikeriagatik etxegaña erortzen.
Ol Eccl 10, 18 (Dv etxegaineko zureria
).
Etxegañetako belarra bezela.
Ol Ps 129, 6.
Arraultza-koskoen gisan, etxe-gain borobillak arresiaren gañetik.
Anab Aprika 34.
Juduek beren etxegain lauetan etxolak egiten zituzten adarrez.
IBe (pág.) 645.