1.
Gozo, satisfacción (en sdo.
peyorativo).
--Nortzuk egiten dabe pekatu murmurazinoiari lagundubaz? --Euren arteko pozkeria ta atsegintasunen bategaz danzubenak.
CrIc 94.
Alegreetan dira soñubaren otsian, daruez pozkerijaz eureen egunak ta jausten dira gero infernura.
JJMg BasEsc 134s.
2.
(V-gip),
pozkeri (G)
Ref.:
A (pozkeri); Iz ArOñ.
.
Caricia, demostración de cariño, fiesta.
"Caricia"
A.
"
Poskérixaak eiñ, hacer fiestas (el perro)"
Iz ArOñ.
.
v. pozkari
(2).
Maite dozu pozkerijaak egiten deutsuzan txakurtxu bat edo ume eder bat.
Ur MarIl 115.
Ikusirik triste zegoala, gozatu nai zuen pozkeriakin.
Ur Gen 34, 3 (Dv lausengu).
Jagiten zan jaterako maira, / pozkeri ta labankeriaz, / joaten zala nausiagana.
AB AmaE 203.
Ezin aditzera eman litezke Patxik egin ziozkan pozkeriak Inaziori sinistu eragin naian bere naitasuna.
Apaol 111.
3.
"
Pozkeri (V), consuelo"
A.
Urreratu nadin zure altara santura, nun aurkituko dodan pozkeria egiazkoa.
Ur Bisit 212 (ap. A).
POZKERIAN.
Agasajando, haciendo fiestas.
Txakurrak, pozkerian dabilkiola, eramaten dio aragia.
Urruz Urz 24.