1.
(Hb, H),
patxada (V-arr; ph- H),
patxara.
Aspecto, pinta, facha; apariencia, imagen que se da.
"Prestance, aspect extérieur qu'offre une personne, la mine bonne ou mauvaise. Fatxada ederreko gizona, homme de bonne mine, de belle prestance. Fatxada txarra dakar, il a mauvaise mine"
H.
"Facha. Selango patxadan saus
"
Totor Arr.
.
Cf. patxada.
Oni begira: au nongoa ote degu? Onen patxadari begira!
Cb EBO 42.
Bere jatorrez duen / patxara fiñian.
Bil 47.
Tablerora iyo ta / eraso alkarri, / patxara itxusiyan / ez giñaren jarri.
Ud 74.
Jauregiko aitoren semeak ez du fatxada eskasik: polliki mintzatzen da, mintzaire zerratu batean, bertsu hutsa!
Lf ELit 319.
Guk dena patxada ginauzkan hemen aleman okupatzaileak. Baina ez abantz berak zirela izituenak.
Larre ArtzainE 137.
2.
(Hb, H),
fazada.
"La façade, le devant d'une maison"
H.
Aintzineko fazada zur kolona idorrez.
(1763).
SenperEus
154.
Antiguako tunelako fatxadako arri aiek aren bizkarrean jasoak zirala.
BAyerbe 32.
[Kolejioaren] aurreko patxada dabe askok bistan.
Gerrika 250.
Munoaren patxada ezker, eta Leizaratzuko jauregiaren ospea erdiz erdi.
Larre ArtzainE 94.
FATXADAN.
"Se pavannant" Lh.
[Otsoa] arthaldez-arthalde behiñ zabillala fatxadan, / aurki non othe zetzaken artzaia eta ora lotan.
Gy 48.
Eskarnioz direla dantzatzen buruak; / Bi hanketan eskuak fatxadan emanik, / Harpitan ezditeke hain aho saminik.
Hb Esk 229.