1.
(
c. sg. A).
Grupo de tres.
"Compuesto de tres"
A.
Cf. HIRUKO.
--Tira emakumia, lore oiek jarri itzazu beren tokiyan; mugi zaitia [...] --Bikuak egiten astia nai al du? --Bikuak ezezik irukuak eta laukuak plateretan egiten nazkizu naikua.
Alz Bern 49.
Oiugin zion irukoari: --Iru gizonek eraso bear al diozue mutil oni?
TAg Uzt 47.
Emen agertzen naiz beste bost iruko okin.
"Cinco trípticos"
.
Or BM 14 (v. tbn. 6).
Musikeak len bi, bi ta iru, au da, zazpi guztira joten zituan. Gero iru iruko, bederatzi.
Etxabu Kontu 40.
Nausiak inbusterin / [...] / Morroia gau ta egun / berriz ardo-premin [...] / ni bakarrik nabille / iruko ontan fin.
Insausti 154.
Orain eskeini diguna ez da hiruko baten lehen zatia besterik.
MEIG II 123.
--Zer da hobe, txistulari bakarra ala txistulari taldea? --Txistulari bakarra, hori da jatorra. Hirukoa, dotoreago.
MEIG I 62.
Terceto.
[Amalaudunaren] bi irukoetan itz-erorkera egiten da lenengo, irugarren ta [...] lerruak berdindubaz.
EEs 1913, 194.
2.
(gral.)
Ref.:
A, Lh
.
(El)tres.
"El tres en el naipe"
A.
Han hemenka baditugu hitz batzu, hunenbertzeko batekin (bateko, biko, hiruko edo laukoa) sahetsaren gaineko aldetik.
JE Bur 5 (ref. a las notas de pie de página).
Seiek bostekoa; bostekoak laukoa... [...] laukoak irukoa. [...] Ein ditut errezook.
Lek EunD 37 (en boca de un adivino).
3.
(V-ger-oroz ap. EAEL 188).Tercio.
v. heren.
4.
"Las tres campanadas que indican el comienzo de la función religiosa. Hirukua joten eta oinddio etxian
"
Elexp Berg.